Podczas budowy domu, następuje etap malowania ścian, zarówno od zewnątrz, jak i od wewnątrz. Nie wolno zapominać, że do jednej i drugiej czynności, należy zastosować różne rodzaje farb. Ich główne różnice dotyczą przede wszystkim kluczowych składników, takich jak: pigment, spoiwa, rozpuszczalnik, czy środki pomocnicze. Farby zewnętrzne będą poddawane innym wyzwaniom, niż te stosowane w pomieszczeniach. Warto wiedzieć, czym dokładnie się od siebie różnią.
Farby zewnętrzne będą potrzebować innego rodzaju pigmentu, niż farby wewnętrzne. W tych drugich można zastosować typy pigmentów organicznych, które są mniej trwałe. Gdyby został one zastosowane na zewnątrz szybko by wyblakły lub zaniknęły. Dlatego unika się stosowania ich w farbach zewnętrznych, co przedłuża ich trwałość.
Spoiwa to dodatki, które wiążą pigment. Zapewniają też odpowiednią przyczepność do powierzchni. Farby zewnętrzne są narażone na działanie warunków atmosferycznych. Dlatego zastosowane spoiwa, powinny zapobiegać pękaniu i kredowaniu. Pozwalają też kontrolować poziom wilgotności, wchłanianej przez ścianę. Natomiast spoiwo stosowane w farbach wewnętrznych, np. w farbach dekoracyjnych, powinno zapewniać odporność na ścieranie.
Stosowane w farbach wewnętrznych rozpuszczalniki, powinny mieć jak najniższy poziom lotnych związków organicznych, które negatywnie wpływają na ludzkie zdrowie. Dlatego kupując produkt, należy zwrócić uwagę ile LZO zawiera. Inaczej to wygląda w przypadku farb zewnętrznych. Tam zależnie od rodzaju produktu może być pewna zawartość lotnych związków organicznych. Z tego powodu, nie powinno się stosować farb zewnętrznych do malowania wnętrz budynków. Może się to źle odbić na zdrowiu użytkowników.